Bangkok for dummies
Door: PeggyErwin
Blijf op de hoogte en volg Peggy & Erwin
21 Februari 2007 | Laos, Vientiane
Na 1 week Sukhothai pakken we de bus naar Bangkok. Alleen die ging niet. Hij ging wel maar niet met ons erin. De fietsen passen niet. Thailand is veel te modern met dito luxe lange afstand bussen. Dus pakken we een locale bus naar Pitshanulok waar we dan de trein naar bangkok gaan pakken. zgzg. Op het treinstation kijken we nog een beetje australian open mee met de loketbediende en kopen daarna een ticket. We kunnen kiezen uit verschillende tijden: 20.30, 21.30 en 23.30. Wij kiezen voor 23.30 omdat we dan keurig om
7 uur 's ochtends in Bangkok aankomen en niet midden in de nacht hoeven te dwalen. Verder kunnen we kiezen uit verschillende klassen.
Slapen klasse 1 (1100 baht ca 30 dollar), slapen klasse 2 (800), zitten
klasse 2 (500) en zitten klasse 3 (250). En we hebben ook nog fietsen (extra hindernis). Dat betekent eerst ticket kopen voor onszelf dan met ticket naar cargoman,
hem betalen en dan smeert hij onze zadels vol met lijm en plakt er een briefje op met de bestemming. Ons besluit is, wij willen wel slapen 's nachts dus 2e klasse slaper graag vragen we
aan de employee. Hij checkerdecheck, trein is helemaal vol behalve derde klasse zitten.
We doen het en krijgen de tickets. Volgens de procedure gaan we met ticket naar cargoman die ons (afwijkend van normaal) vertelt dat op de trein waar we net 2 meter bij hem vandaan een kaartje hebben gekocht maybenot maybenot plaats is voor 2 fietsen. Dus maybe wel toch? Nee geen plaats meer, fiets te groot. Maar wel plaats op de trein van 19.00. Maar wij
hebben net ticket gekocht voor 23.30 zeggen wij hem. Want 7 uur is een @!#$ tijd want in bangkok is het dan 2 uur als wij aankomen. Wij praten, praten dan maar de fietsen mee met trein van 7 uur en wij met trein van half twaalf.
De trein ligt prima en uitgerust komen we aan in bangkok. We zadelen onze fietsen op en laten ons direct de verkeerde kant uitsturen, maar daar kwamen we na 2 uur achter. Fietsen in bangkok is niet fraai. Bangkok is duidelijk geen stad voor fietsers. Zelfs midden door de stad gaan nog 6 baans wegen, en soms lopen er ook nog een of twee wegen bovenlangs (express wegen). We zijn er flink weggerookt en onze snotjes waren zwart aan het eind van de dag.
Met snelwegen zonder exit midden door de stad, 4 baans 1 richtingsverkeer waar je wel tegenin moet rijden en steegjes waar je nauwelijks door heen kan rijden. We hebben bangkok van noord naar zuiden en oost naar west doorkruist en daar hebben we wel een traumaatje aan overgehouden. Een thaise massage helpt na 1 dag bangkok fietsen niet meer. Hoogtepunt is als we op zoek gaan naar ons guesthouse met zwembad. Met ons hartje kloppend in de keel staan we bovenop een brug terwijl 6 banen verkeer langs ons heen razen. Volgende keer laten we de fietsen op het station staan.
Na 4 dagen weer naar het platteland. We gaan weer naar Laos. Onderweg komen we langs ubon ratchathani, de laatste beetje grote plaats voor de overgang. Daar doen we schokkende ontdekkingen.
Zoals meestal, zitten we ook nu in een internetcafe vol met spelletjes spelende kinderen ons bericht te typen. Nu zijn het echter geen gewone kinderen,
maar monnikjes die volop mannetjes aan het neerschieten zijn met een dikke mitrailleur.
Gister werd peggy nog ruw bij de arm gegrepen omdat ze naast een monnik in de bus wilde gaan zitten, nou, agressieve computerspelletjes lijkt me erger
voor hun vrome geestjes dan een ritje naast peggy.
We hebben ook al monnikjes gespot in mobiele telefoonzaken of met een dikke ijsco de supermarkt uitlopend. Het is traditie dat iedere boedistische jongen een
tijdje (kan een week zijn) in het klooster verblijft om het leven van een monnik te ervaren.
S ochtends vroeg doen de 'echte' monniken hun bedelronde, we zagen er een lopen in Bangkok. Wel bizar, in de drukke straten met honderenden
voorbijrazende auto's loopt er dan een monnik in oranje gewaad. De Bangkokezen op weg naar hun werk stoppen snel bij een stalletje om een
bordje met eten te kopen, trekken hun schoenen uit en knielen voor de monnik. De monnik prevelt wat en stopt het eten in een blikken doos.
De monnik wordt gevolgd door een meneer met een grote plastic zak waar het eten vervolgens in beland. Het schijnt goed te zijn voor je
karma als je wat geeft aan de monnik. En het schijnt ook verplicht te zijn om de monnik alles te geven wat hij vraagt.
Peggy krijgt een potje anti rimpel creme om de stress van bangkok weg te smeren en we gaan weer op weg. We proberen zoveel mogelijk korte stukjes te fietsen omdat de temperatuur om 11 uur al is opgelopen tot 30 graden. We overnachten voor de grens nog 1x in een mooi bungalowparkachtig verblijf. De eigenaar is een heel vriendelijke man die ons meteen een biertje inschenkt en aanbiedt om ons naar een mooi uitzichtspunt te brengen zodat we de mooie zonsondergang goed kunnen bekijken, zo rond half zeven. Maar eerst gaan we ons opfrissen en een beetje rusten. Rond 6 uur wordt er op onze deur geklopt. Als we open doen staat de man een beetje wankelend in de deuropening met zijn autosleutels. Terwijl z'n linkeroog naar rechts gaat en z'n rechter vice versa, geeft ie aan dat ie er klaar voor is om ons in z'n jeep naar de zonsondergang te rijden. We vinden het wel zielig voor hem maar we hebben geen zin om in een kranteberichtje beschreven te worden als 2 toeristen die samen met een dronken chauffeur een ravijn in zijn gedonderd. Dus wij zijn moe zeggen wij. De volgende ochtend lekker ontbijt en samen met hem op de foto waarna hij aanbiedt ons naar de grens te brengen. Super aardig. Als we bij de grens zijn, stopt zijn jeep ermee. Samen met wat thaien duwen we 'm aan en nemen afscheid.
We zijn weer in Laos!!! We zien de 4000 eilanden, watervallen in tad lo, hangen in een hangmat in Don dhet, befietsen het bolaven plateau en bedwingen op een olifant een berg. En we hebben onze verdere route bepaalt. Morgen vertrekken we naar cambodja.
7 uur 's ochtends in Bangkok aankomen en niet midden in de nacht hoeven te dwalen. Verder kunnen we kiezen uit verschillende klassen.
Slapen klasse 1 (1100 baht ca 30 dollar), slapen klasse 2 (800), zitten
klasse 2 (500) en zitten klasse 3 (250). En we hebben ook nog fietsen (extra hindernis). Dat betekent eerst ticket kopen voor onszelf dan met ticket naar cargoman,
hem betalen en dan smeert hij onze zadels vol met lijm en plakt er een briefje op met de bestemming. Ons besluit is, wij willen wel slapen 's nachts dus 2e klasse slaper graag vragen we
aan de employee. Hij checkerdecheck, trein is helemaal vol behalve derde klasse zitten.
We doen het en krijgen de tickets. Volgens de procedure gaan we met ticket naar cargoman die ons (afwijkend van normaal) vertelt dat op de trein waar we net 2 meter bij hem vandaan een kaartje hebben gekocht maybenot maybenot plaats is voor 2 fietsen. Dus maybe wel toch? Nee geen plaats meer, fiets te groot. Maar wel plaats op de trein van 19.00. Maar wij
hebben net ticket gekocht voor 23.30 zeggen wij hem. Want 7 uur is een @!#$ tijd want in bangkok is het dan 2 uur als wij aankomen. Wij praten, praten dan maar de fietsen mee met trein van 7 uur en wij met trein van half twaalf.
De trein ligt prima en uitgerust komen we aan in bangkok. We zadelen onze fietsen op en laten ons direct de verkeerde kant uitsturen, maar daar kwamen we na 2 uur achter. Fietsen in bangkok is niet fraai. Bangkok is duidelijk geen stad voor fietsers. Zelfs midden door de stad gaan nog 6 baans wegen, en soms lopen er ook nog een of twee wegen bovenlangs (express wegen). We zijn er flink weggerookt en onze snotjes waren zwart aan het eind van de dag.
Met snelwegen zonder exit midden door de stad, 4 baans 1 richtingsverkeer waar je wel tegenin moet rijden en steegjes waar je nauwelijks door heen kan rijden. We hebben bangkok van noord naar zuiden en oost naar west doorkruist en daar hebben we wel een traumaatje aan overgehouden. Een thaise massage helpt na 1 dag bangkok fietsen niet meer. Hoogtepunt is als we op zoek gaan naar ons guesthouse met zwembad. Met ons hartje kloppend in de keel staan we bovenop een brug terwijl 6 banen verkeer langs ons heen razen. Volgende keer laten we de fietsen op het station staan.
Na 4 dagen weer naar het platteland. We gaan weer naar Laos. Onderweg komen we langs ubon ratchathani, de laatste beetje grote plaats voor de overgang. Daar doen we schokkende ontdekkingen.
Zoals meestal, zitten we ook nu in een internetcafe vol met spelletjes spelende kinderen ons bericht te typen. Nu zijn het echter geen gewone kinderen,
maar monnikjes die volop mannetjes aan het neerschieten zijn met een dikke mitrailleur.
Gister werd peggy nog ruw bij de arm gegrepen omdat ze naast een monnik in de bus wilde gaan zitten, nou, agressieve computerspelletjes lijkt me erger
voor hun vrome geestjes dan een ritje naast peggy.
We hebben ook al monnikjes gespot in mobiele telefoonzaken of met een dikke ijsco de supermarkt uitlopend. Het is traditie dat iedere boedistische jongen een
tijdje (kan een week zijn) in het klooster verblijft om het leven van een monnik te ervaren.
S ochtends vroeg doen de 'echte' monniken hun bedelronde, we zagen er een lopen in Bangkok. Wel bizar, in de drukke straten met honderenden
voorbijrazende auto's loopt er dan een monnik in oranje gewaad. De Bangkokezen op weg naar hun werk stoppen snel bij een stalletje om een
bordje met eten te kopen, trekken hun schoenen uit en knielen voor de monnik. De monnik prevelt wat en stopt het eten in een blikken doos.
De monnik wordt gevolgd door een meneer met een grote plastic zak waar het eten vervolgens in beland. Het schijnt goed te zijn voor je
karma als je wat geeft aan de monnik. En het schijnt ook verplicht te zijn om de monnik alles te geven wat hij vraagt.
Peggy krijgt een potje anti rimpel creme om de stress van bangkok weg te smeren en we gaan weer op weg. We proberen zoveel mogelijk korte stukjes te fietsen omdat de temperatuur om 11 uur al is opgelopen tot 30 graden. We overnachten voor de grens nog 1x in een mooi bungalowparkachtig verblijf. De eigenaar is een heel vriendelijke man die ons meteen een biertje inschenkt en aanbiedt om ons naar een mooi uitzichtspunt te brengen zodat we de mooie zonsondergang goed kunnen bekijken, zo rond half zeven. Maar eerst gaan we ons opfrissen en een beetje rusten. Rond 6 uur wordt er op onze deur geklopt. Als we open doen staat de man een beetje wankelend in de deuropening met zijn autosleutels. Terwijl z'n linkeroog naar rechts gaat en z'n rechter vice versa, geeft ie aan dat ie er klaar voor is om ons in z'n jeep naar de zonsondergang te rijden. We vinden het wel zielig voor hem maar we hebben geen zin om in een kranteberichtje beschreven te worden als 2 toeristen die samen met een dronken chauffeur een ravijn in zijn gedonderd. Dus wij zijn moe zeggen wij. De volgende ochtend lekker ontbijt en samen met hem op de foto waarna hij aanbiedt ons naar de grens te brengen. Super aardig. Als we bij de grens zijn, stopt zijn jeep ermee. Samen met wat thaien duwen we 'm aan en nemen afscheid.
We zijn weer in Laos!!! We zien de 4000 eilanden, watervallen in tad lo, hangen in een hangmat in Don dhet, befietsen het bolaven plateau en bedwingen op een olifant een berg. En we hebben onze verdere route bepaalt. Morgen vertrekken we naar cambodja.
-
21 Februari 2007 - 07:50
Jeremy:
Hey Edwin, je bent al behoorlijk opgeschoten!! Nog mooie klimmetjes gedaan?? -
21 Februari 2007 - 12:25
Robert:
Een verhaal waar je grijze haren van krijgt der ergenis hoe moeilijk ze kunnen doen, of beter gezegd: hoe ze mensen kunnen treiteren, want dat is het. Lijkt mij een verademing zo'n aardige man tegen te komen, alleen jammer dat hij iets te diep in zijn glas keek, dus heel verstandig dat jullie niet naar die zonsondergang zijn geweest.
Maarja, nu in laos, met olifanten, watervallen en 4000 eilanden....ik denk dat jullie snel de zesbaanwegen zullen vergeten :-):-)
Vr.gr.
Robert -
21 Februari 2007 - 14:04
Debbie En Rene:
haidie, leuk weer eens iets van jullie te vernemen! die foto's spreken ook boekdelen, mooi zeg die zonsondergangen, wauw. rene gaat zondag op de wintersport en ik heb mijn laatste werkdag morgen.
veel plezier in cambodja!!!!!!!
kus debbie en rene -
21 Februari 2007 - 23:10
T.Botterkpnplanet.nl:
Hoi peggy en erwin,wat weer een belevenis,ik vroeg gisteravond nog aan je moeder,hoe het met jullie ging,maar ik snap ook wel dat je niet steeds alles direct kunt mailen,want dan heb je geen tijd meer om te fietsen en te genieten.Lieve mensen geniet van dit avontuur,en laat ons meegenieten.
Lieve groeten tiny
-
22 Februari 2007 - 09:11
Ria Broenink- Kosse:
Hallo Peggy en Erwin,
Van uit Langeveen volg ik met veel plezier jullie verhalen erg mooi om te lezen en de foto,s te zien.
Linda en Remko komen deze zomer terug naar Nederland en willen zich weer in de buurt van Nijmegen settelen.
Heel veel reisplezier dan hebben wij leesplezier.
Groeten ook van Gerard,
Ria -
27 Februari 2007 - 16:46
Christa Berghuis:
Fantastisch om weer over jullie avonturen te mogen lezen. Volgens mij schuilt er een schrijver in Erwin en het zou echt een heel mooi boek opleveren. Ik geniet er van.
Groetjes, Christa -
19 Maart 2007 - 21:01
Chantelle:
heee... beetje late reactie, maar... beter laat dan nooit he ??? Ik wilde er even voor gaan zitten om het goed te lezen... weer een spannend avontuur van peggy en erwin..hihi... heb je nu geen monnik-trauma ??? Ik vind het wel een gek idee dat ze daar ook computeren..haha..een monnik aan t chatten..vreemd idee !! Maar jullie hebben t in t eggie gezien !! En wij ... wij gaan gewoon naar het werk.. koken ons eten in onze keuken... slapen in ons eigen bed... gaan naar onze eigen plee.. ( dat is wel fijn geloof ik... aan de foto's te zien...) dus lekker burgerlijk hier !!Maar dat geeft niet, want we denken wel aan jullie hoor !!! Zeker weten !! De foto's zijn erg mooi... Sommige foto's lijken wel van een kaart !! Hahah.. Nou, ik ga nog ff wat burgerlijke dingen doen... hopelijk hebben jullie een goede reis naar cambodja gehad en zijn peggy's monnik-stress-rimpels weer verdwenen !!! Good luck en wees voorzichtig !!! ;) chantelle( en de rest van de hele familie !!)xxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
